در یک بازی شطرنج یک «بازیکن» «مهره» های مختلف را «حرکت می‌دهد». هر بازیکن باید حداقل یک مهره را حرکت دهد. اما بعضی مهره‌ها می‌ةوانند تا آخر بازی حرکت نکنند. بنابراین رابطه از طرف بازیکن ضروری و از طرف مهره غیرضروری است.
از طرفی هر بازیکن چندین مهره را حرکت می‌دهد. اما هر مهره تنها توسط یک بازیکن حرکت داده می‌شود. بنابراین رابطه یک به چند است
